"อือ~ที่นี้ที่ให้นวะ"คีรินที่ตื่นมาและไม่รู้ว่าตนอยู่ที่ใหน หันไปมองลอบๆ แล้วก็สะดุดเข้ากับร่างที่เหมือนตัวเอง'เฮ้ย!! ละริน '
"ริน!! ตื่นนนน!"คีรินตะโกนเรียกละรินให้ตื่น
"อืม~5นาที"ละรินพูดด้วยเสียงงัวเงีย
"5 นาที พ่อง! นอนดูที่ด้วยดิว่าที่นี่ที่ไหน ตื่น!"คีรินได้แต่เอา.ตีน.เตะแฝดน้องให้ตื่น
"เตะทำไมวะคี"ละรินพูดอย่าหงุดหงิดเพราะมีอะไรมาสะกิดตัวเอง
"ตื่นดิ"คีรินพูดแล้วเตะแฝดน้องไปเรื่อยๆ
"แม่คีกวนผมมมม!"ละรินร้องบอกแม่ตามความเคยชิน
"....ตื่นและดูว่าที่นี่ที่ไหน"คีรินพูดและมองแฝดน้องของตัวเองด้วยสายตาเอื้อมระอา
" ที่ใหนวะ "ละรินพูดเมื่อมองดูรอบๆตัวมันมีแต่ดอกไม้สีสันเต็มไปหมด"เราตายแล้วหรอวะ"
"คงงั้นมั้งก็พวกเราเรือร่มแล้วพวกเราก็ถูกคลื่นซัดไม่ใช่หรอวะ"คีรินพูดแล้วพยายามนึกถึงสถานการณ์ที่เกิด
"งั้นหรอวะแล้วจะเอาไงต่อ?"ละรินถามแฝดพี่ตัวเอง
"อะ!!นั้นอะไร"ละริน/คีริน ร้องออกมาเมื่ออยู่ๆก็มีแสงสีขาวแสบตา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น